Το πέμπτο λιοντάρι

Μακριά απ’ του κάστρου τη σκιά
Στρέφει τα νώτα στο λιμάνι
Κρύβει θαμμένα μυστικά
Κι όλο του κεφαλιού τησ κάνει
Η πόλη αυτή που με παιδεύει
Η πόλη αυτή που με μπερδεύει

Πριν δέκα χρόνια ήρθα εδώ
Με μια βαλίτσα αριθμούσ και σημειώσεισ
Βρήκα μια τρύπα να κρυφτώ
Μα τα τρελοστιχάκια μου
Δε χώρεσαν στισ εξισώσεισ
Κι είπα να βγω να τραγουδήσω
Στην πόλη αυτή που με μαγεύει

Κι όταν σχολούσε η πελατεία
Βουβόσ κοιτούσα το φεγγάρι
Σαν άγαλμα μεσ στην πλατεία
Εγώ το πέμπτο τησ λιοντάρι

Εδώ στο χείλοσ των τριάντα
Τι αριθμόσ θεέ μου κι αυτόσ
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα
Γνέφει ο άλλοσ μου εαυτόσ
Στην πόλη αυτή που με παιδεύει
Στην πόλη αυτή που με μπερδεύει

Τώρα οι φίλοι έχουν σκορπίσει
Και σαν αγρίμι κρύβομαι βαθιά μεσ στην φωλιά μου
Εδώ κανείσ δε με γνωρίζει κι αν μάθαν το επώνυμο
Ξεχάσαν το όνομά μου
Στην πόλη αυτή που με μαγεύει

Κι όταν τελειώνει η συναυλία
Το μάτι κλείνω στο φεγγάρι
Σαν άγαλμα μεσ στην πλατεία
Εγώ το πέμπτο τησ λιοντάρι