Σαν Των Ματιών Σου Τις Βαφές

Χαράχτηκε το βλέμμα σου στα δυο
Με κάτι δάκρυα πικρά μπογιατισμένα

Και μου 'πεσ ξημερώματα "πάρε με από δω"
Κι απ' τη σιωπή προτίμησεσ δυο λόγια μεθυσμένα

Τα χρόνια φεύγουν θεσ δε θεσ
Σαν των ματιών σου τισ βαφέσ
Κι εσύ φοβάσαι

Τα χρόνια φεύγουν θεσ δε θεσ
Σαν των ματιών σου τισ βαφέσ
Να με θυμάσαι να με θυμάσαι

Οι αγάπεσ σου σ' αφήσαν μοναχή
Σου μάθαν πωσ να φεύγεισ μ' ένα "γεια σου"

Μα κάποιο βράδυ ξέχασεσ μια πόρτα ανοιχτή
Κι ένα σπιρτόκουτο που γράφει τ' άνομά σου

Τα χρόνια φεύγουν θεσ δε θεσ
Σαν των ματιών σου τισ βαφέσ
Κι εσύ φοβάσαι

Τα χρόνια φεύγουν θεσ δε θεσ
Σαν των ματιών σου τισ βαφέσ
Να με θυμάσαι να με θυμάσαι