Ότι πωλείται δεν πουλιέται

Σ’ ένα τόπο που η τιμή του πια κρεμιέται
Με μανταλάκια σ’ ένα ράφι προσφορά
Ότι πωλείται φίλε δεν πουλιέται
Μαζί με τσίχλεσ καραμέλεσ ψιλικά

Έλα και δεσ πωσ οι βιτρίνεσ μεγαλώσαν
Και πωσ με σπρώχνουν εκεί μέσα για να μπω
Πόσο κοστίζουν όλα αυτά που μου χρεώσαν
Με πόσα φράγκα να πουλάν το σ’ αγαπώ

Και τελικά μ’ έχουνε δέσει κάποια δάνεια
Μ’ έχουν στριμώξει πια σε κάρτεσ πλαστικέσ
Μα πόσο άλλο να κρατάει αυτή η παράνοια
Που έχει πάνω και σφραγίδεσ κρατικέσ

Όλο ποσά όλα αριθμοί και όλοι νούμερα
Η κάθε μέρα να ουρλιάζει υποταγή
Τα προβατάκια γίναν δεσ θεριά ανήμερα
Και κόβουν βόλτεσ έξω απ’ το μαντρί

Ότι πωλείται φίλε δεν πουλιέται
Μπορεί να κρύβει ομφάλιουσ λώρουσ που οδηγούν
Σε μια ψυχή που άμα τα πάρει δεν κρατιέται
Και θα 'χουν άλλοι πια το ρόλο ν’ ανησυχούν

Ότι πωλείται φίλε δεν πουλιέται
Μπορεί να κρύβει ομφάλιουσ λώρουσ που οδηγούν
Σε μια ψυχή που άμα τα πάρει δεν κρατιέται
Και παίρνουν άλλοι πια το ρόλο ν’ ανησυχούν

Βγαίνει στουσ δρόμουσ και τα σπάει καταριέται
Και γρυλίζει στα σκυλιά που τη φιμώνουν
Έχει στεγνώσει πια να λέει δε γαμιέται
Ενώ τα media κουκούλεσ τησ φορτώνουν

Προσπερνάει χημικά και όλο φωνάζει
Να είσαι ελεύθεροσ στουσ δρόμουσ κατακτιέται
Τραγουδάει δυνατά στουσ τοίχουσ το χαράζει
Ότι πωλείται φίλε δεν πουλιέται

Ότι πωλείται φίλε δεν πουλιέται