Droga donikąd

Przyszedł na świat w mroźny zimowy wieczór
Gdzieś na społecznym zapleczy
Jako dziecko marginesu
Bez szans na normalność
Zawsze marzył kiedy nie mógł zasnąć
O normalnym domu z przygotowaną kolacją
Wiedział ze nie ma na to szans
Tu gdzie alkohol wypełniał każdą szklankę
Każdy czas
Zawsze gdy dostawał w twarz siadał w pokoju w kącie
Przyrzekł wtedy ze nie skończy tak jak jego ojciec

Minęło parę laty
Był w 6 klasie może
Razem z koleżką myli samochody przy Majorze
Pewnego dnia klient zostawił neseser w wozie
W ruch poszedł już z torbą biegł jak po torze
I może to był fart a może zrządzenie losu
Bo w tym neseserze było trochę sosu
Dla nich to był majątek cos jakby początek
I chyba wtedy poczuje że to sposób