Άννα ΙΙ

Παγερή η αντίδραση οικείων φίλων και γνωστών
Κανείσ δεν ήταν ικανόσ να πει μια λέξη
Ίσωσ η άννα να 'χε κάποια μυστική ζωή
Άγνωστη σ' όλουσ
Βλαβερή
Που μόνη τησ βουβά την είχε αντέξει

Σταθερή η ποσότητα δακρύων είπαν οι γιατροί
Εδώ και μήνεσ σταθερή δεν έχει αλλάξει
Δεν ξέρουνε ακόμα τι την προκαλεί
Να ελπίζετε
Θα γιατρευτεί
Και κάποια μέρα δε θα ξανακλάψει

Ποσότητα λυγμών συσσωρευμένη
Σίγουρα προϊόν αυτού που λεν κακιά ζωή
Μα η αλήθεια είναι μέσα τησ θαμμένη
Κι η άννα δε θέλει σε κανέναν να τη πει

Ανατριχιάζεισ έτσι λαίμαργα που κλαίει
Το σώμα τησ σαν χώμα βρέχεται που 'ταν ξερό
Άχυτα δάκρυα χρόνων παλιών ξεσπάνε
Απ' την υπόγεια πηγή με τ' αλμυρό νερό

Χτύπησε φλέβα η άννα φλέβα πόνου
Που στουσ ανθρώπουσ όλουσ ρέει μυστικά
Και πνίγηκε στα κατακάθια τα πηχτά του χρόνου
Γιατί τα μέσα τησ τα σκάλισε βαθιά

Είναι παράταιρο το ξέρω δεν ταιριάζει
Τραγούδι να σασ λέω γι' αυτά εδώ
Μα το υπόσχομαι ότι μια μέρα
Γι' αυτό που με ταράζει
Το στόμα μου θα κλείσω
Κουβέντα πια δε θα σασ ξαναπώ