Ο Κανέλλος

Θα μιλήσω για το φίλο τον κανέλλο
Που έχει μια καρδιά και τέσσερα ποδάρια
Που γυρίζει στα εξάρχεια τα βράδια
Κι όλοι τον σέβονται του βγάζουν το καπέλο

Στη γωνιά πολυτεχνείο με πατησίων
Κυνηγούσε λένε έναν ασφαλίτη
Και μια μέρα εθεάθη στο θησείο
Να γυρνά με μια σκυλίτσα από σπίτι

Ένα τραγούδι για το σκύλο τον κανέλλο
Που με δάγκωσε μα τον καταλαβαίνω
Υποστήριξε την άποψη με πάθοσ
Ότι είχα πάρει την ζωή μου λάθοσ

Χίλια πρόσωπα αλλάζει αυτή η πόλη
Μα κανένα δε τρομάζει τον κανέλλο
Κι αν καμιά φορά τον βλέπεισ λυπημένο
Την ουρά του σπάει κι αρχίζει γυροβόλι

Κι ούτε αγγίζει όσα κόκαλα πετάνε
Όλοι αυτοί που ασχημαίνουν τη ζωή μασ
Και το ξέρω όταν στα μάτια τον κοιτάμε
Πωσ γουστάρει πωσ γουστάρει τη σιωπή μασ