ผีเสื้อ
ผีเสื้อตัวน้อย
นับร้อยร้อยกำลังกระพือปีกบิน
วิ่งวนในกระเพาะของฉัน
รู้สึกเหมือนเช่นนั้น
เมื่อเธอหัวเราะหวานหวานให้ฉันได้ยิน
และผีเสื้อเหล่านั้น
ก็อพยพบินไปบินมาไม่จบสิ้น
เมื่อเธอเดินผ่านตรงสายตา
และมีลมพัดพา
เบาเบาพัดปลายเส้นผมให้ฉันได้กลิ่น
แม้เธอนั้นจะเดินลับไป
แต่ผีเสื้อของฉันก็ยังไม่สงบลงแต่อย่างใด
ให้พยายามแค่ไหน
ฉันก็ไม่อาจหยุดยั้งได้อยู่ดี
ผีเสื้อยิ่งบินผาดโผนขึ้นทุกที
ที่เธอนั้นเข้าใกล้ฉัน
และก็คงต้องทนต่อไป
หรือฉันต้องบอกความลับนั้นออกมา
ให้อิสระกับภาระที่ยิ่งใหญ่
เพราะคำว่ารักที่เก็บไว้
นั้นก็คือผีเสื้อของฉัน
ผีเสื้อกลางคืน
ก็หลับใหลอยู่ได้ไม่ค่อยนาน
เมื่อไรที่ฉุกคิดถึงเธอได้อีกครั้ง
ก็บินไปบินมาจนตาสว่าง
แต่แม้เธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
แต่ผีเสื้อของฉันก็ยังคงปั่นป่วนต่อไป
ให้พยายามแค่ไหน
ฉันก็ไม่อาจหยุดยั้งได้อยู่ดี
ผีเสื้อยิ่งบินผาดโผนขึ้นทุกที
ที่เธอนั้นเข้าใกล้ฉัน
และก็คงต้องทนต่อไป
หรือฉันต้องบอกความลับนั้นออกมา
ให้อิสระกับภาระที่ยิ่งใหญ่
เพราะคำว่ารักที่เก็บไว้
นั้นก็คือผีเสื้อของฉัน
ที่เธอยิ่งเข้าใกล้ยิ่งสนั่นหวั่นไหวขนาดนั้น
ก็เพราะทนไม่ไหวที่ต้องกลั้นความในใจ
เอาไว้แค่กับฉัน โอ