To Skoteino Trygoni

Μάνα μου
Εγώ είμαι τ' άμοιρο
Το σκοτεινό τρυγόνι
Όπου το δέρνει ο άνεμοσ
Βροχή που το πληγώνει

Το δόλιο
Όπου κι αν στραφεί
Απ' όπου κι αν περάσει
Δε βρίσκει πέτρα να σταθεί
Κλωνάρι να πλαγιάσει

Εγώ βαρκούλα μοναχή
Βαρκούλα αποδαρμένη
Μέσα σε πέλαγο ανοιχτό
Σε θάλασσα αφρισμένη

Παλεύω με τα κύματα
Χωρίσ πανί τιμόνι
Κι άλλη δεν έχω άγκυρα
Πλην την ευχή σου μόνη