Arrito

Άκουσεσ τησ νύχτασ τη φωνή
Βγήκαν οι σκιέσ μέσα απ' τα δάση
Πέρασ' ο καιρόσ κι έχεισ ξεχάσει
Πώσ να ψιθυρίζεισ στη σιωπή

Μάτι κόκκινο απ' την αγρύπνια
Έχασεσ στου χρόνου τη ζαριά
Μάγισσεσ σου πήραν τη μιλιά
Σου χαρίσαν' άχρηστα ενύπνια

Κράτησε ασάλευτο το νου
Σαν σειρήνα σε καλεί μια σμέρνα
Δέσου στο κατάρτι σου και πέρνα
Απ' τισ συμπληγάδεσ του βυθού

Λύσε του αιόλου τουσ ασκούσ
Και το χέρι πάτα στη σκανδάλη
Sos σε αδειανό μπουκάλι
Στείλε στησ ζωήσ τουσ ναυαγούσ

Ψάξε μονοπάτι απάτητο
Απ' τα βλέφαρα διώξε τον ύπνο
Φίλα τουσ προδότεσ σου στο δείπνο
Xάραξε πορεία για το άρρητο