Ta Pagia

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνεσ μαζεμένοι
Μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι
Άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια
Άλλοι ψηλά αρμενίζουνε έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τισ αγάπεσ μου που μου 'στησαν καρτέρι

Να 'σαι μονάχοσ σου θα πει να είσαι αντρειωμένοσ
Να μη σε πιάνει πανικόσ ούτε κι ο ίδιοσ ο θεόσ
Αλλιώσ στα πάγια κολλάσ σέρνεσαι βρίζεισ και πονάσ
Αγάπεσ σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
Μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
Έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
Ξέχασα τισ αγάπεσ μου που μου 'στησαν καρτέρι