Oi Protes Lexeis

Oι πρώτες λέξεις θα κυλήσουν σα νερό
Κι εσύ θα τρέξεις στο ποτάμι να τις πιάσεις
Πολύ σ' αγάπησα, μα φτάνει ως εδώ
Πάντα με κέρδιζες, μα τώρα πια θα χάσεις

Θα σου αφήσω ένα παράθυρο ανοιχτό
Και θα αρχίσω να σε σπρώχνω να πετάξεις
Πίσω σου ο πόνος και μπροστά σου το κενό
Μη με διαλέξεις, φύγε δίχως να κοιτάξεις

Θα πω εκείνα που δεν άντεχες ν' ακούς
Και μία πείνα για αγάπη θα σε τρώει
Θα μείνεις μόνη μα συνέβη σε πολλούς
Όσοι αγάπησαν δεν είναι τόσο αθώοι

Απ' τα φιλιά στο τέλος μέναμε μισοί
Κι εγώ να ψάχνω στο μαρτύριο μια λύση
Την κάθε μέρα να σε θέλω πιο πολύ
Έπρεπε κάποιος πρώτος να μας σταματήσει

Όταν περάσουνε τα χρόνια απ' τον σκορπιό
Και δεν θα έχεις άλλο για να με μισήσεις
Στείλε μου τότε μόνο ένα ευχαριστώ
Που δεν σε σκότωσα και σ' άφησα να ζήσεις