Augustowska miłość

Na mazurach ją poznałem
Miała wtedy 18 lat
Mariola na imię miała pokochałem mocno tak

Już nie mogę się doczekać
Kiedy znów zobaczę ją myśl ma nie pozwala zwlekać
Nie wytrzymam jadę w noc

Siedzieliśmy nad jeziorem było dla mnie dobrze z nią
Wtedy się zdziwiłem bardzo bo poznała ona go
I odeszła z nim na zawsze i nie wróci nigdy już
Ta dziewczyna którą kocham mariola z moich snów

Kiedy siedzę teraz w domu a po szybie kapie deszcz
Ciągle myślę o dziewczynie w której jeszcze kocham się

Będę kochać ją na wieki nie przestanę nigdy już
Koniec życia jest daleki nie pokryje uczuć kurz