Το μαύρο κουτί

Όποιοσ ανοίξει τα φτερά
Και κάνει βόλτεσ στα ψηλά
Ότι κι αν πει εκείνοσ μέσα του το ξέρει

Τίποτα δεν ορίζει πια
Κι η φλογισμένη του καρδιά
Εκεί ψηλά κάνει παιχνίδι με μαχαίρι

Κι είναι το μαύρο το κουτί ότι απομένει
Από την πτήση του εκείνη την τρελή
Μεσ’ στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
Κι αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή

Εσύ που αγάπησεσ πολύ
Μ’ ένα τσιγγάνικο βιολί
Αυτό που φλέγεται εσύ θεσ να το κάψεισ

Θα το τραβήξεισ το σκοινί
Δε θα μετρήσεισ αντοχή
Μέσα στο πείσμα και στο πάθοσ σου θα λάμψεισ

Κι είναι το μαύρο το κουτί ότι απομένει
Από την πτήση σου εκείνη την τρελή
Μεσ’ στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
Κι αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή

Μου 'χανε δώσει συμβουλέσ
Κι είδα του κόσμου τισ πληγέσ
Μα δίχωσ πόνο είναι το τραύμα μόνο λέξεισ

Και την ορμή του ποταμού
Και την πλημμύρα του νερού
Με το χεράκι σου πωσ να τα συμμαζέψεισ

Κι είναι το μαύρο το κουτί ότι απομένει
Από την πτήση μου εκείνη την τρελή
Μεσ’ στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
Κι αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή