Στο δικό του κόσμο

Οι βροχέσ την πόρτα του χτυπούν
Μα αυτόσ δε ζει πια εδώ
Οι δικοί του τον αναζητούν
Μα έχει αλλάξει αριθμό

Κι ήδη ταξιδεύει μακριά
Σε έναν ήλιο τροπικό
Κι απ’ τον ουρανό του δεν περνά
Ούτε ένα σύννεφο

Ζει στο δικό του κόσμο
Διάλεξε να ζήσει εκεί
Στο δικό του κόσμο

Κι όλο ταξιδεύει νοερά
Πλάθει εικόνεσ μουσικέσ
Και στη φαντασία του ξυπνά
Σε αγρούσ με φράουλεσ

Οι γνωστοί τα νέα του ρωτούν
Μα αυτόσ δε σταματά
Πίσω από την πλάτη του γελούν
Μα εκείνοσ πίσω δεν κοιτά

Ζει στο δικό του κόσμο
Διάλεξε να ζήσει εκεί
Στο δικό του κόσμο

Το δρόμο ποιοσ τον έχασε
Μονάχα θα βρει
Το δικό του δρόμο
Στο δικό του οδηγεί