Στο Λαύριο

Στο λαύριο η μολυβένια βροχή
Σαν παλιό τραγούδι κλαίει
Ανάμεσα στα κουρασμένα φορτηγά
Μια μεθυσμένη ρόδα που πλέει
Τα περασμένα ταξίδια θυμάται

Στο λαύριο έφευγε κάποια γιορτή
Μέσα στην κόκκινη σκόνη
Άνθρωποι στα καφενεία φωνέσ
Μια σημαία στο μπαλκόνι
Τώρα κομμάτια την παίρνει ο αέρασ

Σαν βουβή ταινία ένα απομεσήμερο
Τα παιδιά να τρέχουν πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητο

Στο λαύριο ξεχνιέμαι όταν βρεθώ
Κι όλο χάνω το καράβι
Μα έτσι κι αλλιώσ το ξέρω
Πωσ μακριά κι αυτό δε φτάνει

Κάπου τησ θάλασσασ η γραμμή σταματά
Οι κολασμένοι σκάβουν το βράχο
Μα ο ήλιοσ δε γυρνά ο ήλιοσ δε γυρνά
Ο τροχόσ έχει σπάσει στο πέλαγο βαθιά
Κι όλα έχουν σωπάσει

Σαν βουβή ταινία αυτό το απομεσήμερο
Ένασ σκύλοσ τρέχει πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητο