Träne

Är hocket vorem Fänster
U luegt dä Träne na
Wo hüt dr Himmu grännet
U würd gärn Träne ha

Är steit langsam uf
U hocket gd wieder ab
Si Bluetdruck isch nüm ganz so höch
Wie vomne junge Ma

Woner wieder ufsteit
Suecht är stift u Blatt
Luegt zspiu gäg sech säuber ah
U steutsech Schachmatt

Är hocket vorem Lääre
Nimmt dr Stift u setztne ab
Schribt ä red ad Einsamkeit
U drvo wies im gd geit

Är schribtsech sis Härz use
U tuets de wieder dri
Hets nimmerem chönne schänke
U ize Isches verbii

Woner dr letzt satzt schribt
Geit ihm ä Träne ab
Rout langsam dBacke abe
U gheit schliesslech Ufds Blatt

U ize fliesse Träne
Söfu wie nonie
dRed gheit iz Wasser
Ud Schrift isch verschmiert

Vo derhär wonär gränet het
Chunnt ize öpper füre
Schliesstne i Sini arme
Küsst sis ganze Gsicht

Är wischt ihm Sini Füess
U luegt ihn liebend liebend ah
Seit mi Sohn hüt Ischs sowiit
Du darfsch zum Vater gah

Dsunne isch no verdunklet
Dr Sturm isch nonid verbi
U doch si dTräne vom Himmu
Fröideträne gsi