Ντε Φάκτο

Ναι
Φτύνω σάτιρα τους τρόπους μου για τα δεκαπεντάχρονα
Να κόψουν το λαιμό της δασκάλας τους μες στο μάθημα
Πίνω θανάτους ως που να πέσω ανάσκελα
Κοιμάμαι πάνω στα αίματα μου δίχως πάπλωμα
Δεν έχω σχέση με 'σένα πουτάνα μάθε με
Όσο σε αφήνω για να ελπίζεις τώρα χάνομαι
Μες στην ομίχλη σαν σκιά από τον υπόγειο
Και να 'μαι στη Σελήνη με θεά μου την υδρόγειο
Τι να προσφέρω σε μια φάση ετοιμοθάνατη
Κλείνω τα μηχανήματα έχοντας ήδη άλλοθι
Και δραπετεύω με το μυαλό της στα χέρια μου
Κάνοντας πιο πολλά λάθη κι απ' τον πατέρα μου
Με λένε Μάνι δεν παίζω σε μικρόφωνα είμαι βλάβη
Για αυτό δεν ακούγονται μονομάχοι
Θα πιω το χάπι μου απ' τη μύτη μου για πλακά
Κι έπειτα θα καταλάβετε μια για πάντα

Το Styl μου Mo
Το ξέρεις καιρό
Γαμιώντας πάω τους MC's στον ρυθμό
Τι δεν πιστεύεις στον Θεό
Κοίτα με περπατάω πάνω στο νερό
Πέστε κάτω ey ραψωδοί ey
Σάλια απ' τη μαστούρα είστε πέφτετε
Κάτω πέφτετε μένετε
Σας κόβουμε και ουρλιάζετε
Bong το φτύνω στο μέγιστο
Άλλη μια πανσέληνο οι στίχοι μου στη σάρκα της Σελήνης πάνω
Τόσο ψηλά φτάνει το χέρι μου
Μπορώ αν θες την κατεβάζω
Απ' τον Βορρά στην Αθήνα rap ήττα κό
Βω τους MC's MC's διδάσκω
Το πουλί μου μυώδες σαν τον Σουγκλάκο
Δε σε σώζει κανείς de facto