Paradijs Verloren

Wij zaten op Perzische tapijten
Bij kaarslicht en wierook en muziek
We zogen relaxt aan de waterpijpen
Soms werden we high soms werden we ziek
We zaten ook aan elkaars vriendinnen
Dat mocht toen dat hoorde bij die tijd
Ze lieten zich gretig en graag beminnen
De borsten haast barstend van geiligheid

Dat waren de dagen dat waren de dagen
Van lust en verlangen en godenspijs
Dat waren de dagen we zopen we naaiden
Kinderen in het paradijs

We wisten nooit waar we die nacht zouden stranden
We vonden altijd wel een warme plek
Het liefst in een bed vol tedere handen
Maar soms werd je wakker van kou in de drek
Wij waren de vrienden van waar zullen we feesten
We sloegen nooit over de dorst te groot
We gingen tekeer als onsterfelijke beesten
Maar ik moet u bekennen de meesten zijn dood

Dat waren de dagen dat waren de dagen
Van lust en verlangen en godenspijs
Dat waren de dagen we zopen we naaiden
Kinderen in het paradijs

Wij dachten de wereld te verbeteren
Maar lachen beneveld in een hok
Nu is het voorbij zijn we oud en versleten
En mijn idealen zijn hopeloos zoek

Dat waren de dagen dat waren de dagen
Van lust en verlangen en godenspijs
Dat waren de dagen we zopen we naaiden
Kinderen in het paradijs