Lathos fisikis
Pantelis Thalassinos, Vagelis Velonias
Καθώς η ποίηση τον έρωτα γιορτάζει
γράφει τραγούδια για το φως και ξαγρυπνά
αυτός δεν έμαθε ποτέ του να διαβάζει
μες τα σκοτάδια του το μπράτσο του χαράζει
το μαύρο σύμβολο που φίδια ξεγεννά
Μες το πρησμένο το μυαλό του δεν χωράνε
Ανώγεια Δίστομο Καλάβρυτα Κιλκίς
εκατομμύρια θλιμμένοι περπατάνε
στον ουρανό οι σκοτωμένοι και κοιτάνε
αυτόν που μοιάζει μ΄ ένα λάθος φυσικής
Καθώς ο κόσμος αγαπά και προχωράει
και πολεμάει για το δίκιο διαρκώς
αυτός δεν έμαθε ποτέ να ξεδιψάει
απ' την πηγή της ιστορίας που σε πάει
σ΄ 'εν΄ άλλο κόσμο που ΄ναι πάντα εφικτός