Δόξα δόξα

Δόξα δόξα
Δόξα δόξα

Ήρθε ο κολόμβοσ
Από τισ ινδίεσ
Με παπαγάλουσ
Και δέκα αγρίουσ
Στολιμένουσ με φτερά
Απείρου κάλλουσ
Και με πλουμίδια
Όπωσ τα συνηθίζουν
Στα υπερπόντια εδάφη
Μα το χρυσάφι μια σταλιά

Για δεσ ωστόσο υποδοχή
Μπαίνοντασ στην καστίλλη
Με στόμα μένουν ανοιχτό
Εχθροί μαζί και φίλοι
Να ξαναπάει φωνάζουνε
Να δώσει κι άλλη μάχη
Κι όποιοσ δεν το πιστεύει
Κακό ψόφο να 'χει

Όσοι παλιά τον κοροϊδεύουν
Τώρα τον παινεύουν
Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά
Τώρα του προξενεύουν
Ή και γυναίκεσ παντρεμένεσ
Αν το προτιμά
Ναύαρχοσ έγινε με απόφαση
Του βασιλιά

Δόξα δόξα
Δόξα δόξα

Στο χρόνο απάνω στισ αντίλλεσ
Διπλαρώνει κάβουσ
Παρδαλούσ σαν πεταλούδεσ
Παίρνει καραβιέσ τουσ σκλάβουσ
Κοκκινόκωλεσ μαϊμούδεσ
Δεν είναι η ντροπή που βάφει
Μα το χρυσάφι
Μια σταλιά

Πώσ τουσ κάνει και θαυμάζουν
Σαν αρχίσει να μιλά
Άσχετο αν κάποιοσ
Χασμουριέται στα κρυφά
Να σαλπάρει λεν με επιμονή
Οι πεισματάρηδεσ
Που του 'μειναν πιστοί

Όσοι παλιά τον λιβανίζαν
Τώρα κάνουν κράτει
Για πε μου η ανακάλυψη
Σου γιόμισε το μάτι;
Του φωνάζουν κάτι ζήτω
Αλλά με μισή καρδιά
Ναύαρχοσ έμεινε από φταίξιμο
Του βασιλιά

Δόξα δόξα
Δόξα δόξα

Ο κολόμβοσ στισ αντίλλεσ πάει
Για τρίτη φορά
Αλυσοδεμένοσ πίσω σαν ληστήσ
Ξαναγυρνά
Και για κοίτα που τ' αμπάρια
Ξεχειλάν από χρυσάφι
Μα το χρυσάφι
Είναι του βασιλιά

Άπο δίκη τον περνάνε
Δίχωσ ζήλο και βιασύνη
Η καλή μασ ισαβέλλα
Ξέρει από ελεημοσύνη
Το βασιλικό κελάρι
Ο κολόμβοσ το εφοδιάζει
Αλλά η ευγνωμοσύνη
Στα παλάτια δε συχνάζει

Όσοι πριν τον κοροϊδεύαν
Τώρα πια τον σκυλοβρίζουν
Κάθαρμα τον ανεβάζουν
Και τομάρι τον βαφτίζουν
Και κατάσκοπο και κλέφτη
Και αντίχριστο αποπάνω
Του ξηλώσαν τα γαλόνια
Ναύαρχοσ δεν είναι πια