กำนันผู้ใหญ่บ้าน
ขวัญใจไก่แจ้
แม่สาวรำวงกระโปรงบานบาน
ขวัญใจชาวบ้าน
ต้องพ่อกำนันละคุณอาผู้ใหญ่
ผมเป็นผู้ใหญ่
พี่ชายผมเป็นกำนัน
หน้าที่ให้บริการ
รัฐบาลละเขาจ้างผมมา
เงินเดือนก็ไม่เท่าไหร่
เจ็บป่วยพอได้ค่ายา
ผู้ใหญ่กำนันก็มีค่า
เครื่องแบบตีตรากระทรวงมหาดไทย
ขวัญใจไก่แจ้
แม่สาวรำวงกระโปรงบานบาน
ขวัญใจชาวบ้าน
ต้องพ่อกำนันละคุณอาผู้ใหญ่
ผมเป็นผู้ใหญ่
พี่ชายผมเป็นกำนัน
อยู่ดงอยู่แดนกันดาร
ก้มหน้าทำงานทุ่มจิตเทใจ
ความฝันความหวังความรัก
กระจายให้ทั่วถิ่นไทย
อำนาจจะผูกขาดไว้ทำไม
ประชาชนเป็นนายรับใช้มวลชน
พ.ศ. สองพันห้าร้อยสี่
ผู้ใหญ่ลีตีกลองเรียกคน
สมัยนี้เรามีเครื่องยนต์
ปั่นไฟออกไมโครโฟน
แต่ก่อนคุยกันบนศาลา
ก็พัฒนาเป็นสภาตำบล
ไว้ปกป้องสิทธิคนจนจน
ปกป้องสิทธิคนจนจน
จากไอ้พวกฉ้อฉลปล้นทรัพยากร
กราบเรียนกระทรวงทบวงกรม
พวกกระผมยังก้มหน้ารับใช้
ไม่ดีให้มาโทษผู้ใหญ่
ยังไม่พอใจให้ต่อว่ากำนัน
ถึงการเมืองมีอุปสรรค
แต่ความรักในหน้าที่การงาน
แม้ใครจะมาเป็นรัฐบาล
ผู้ใหญ่กำนันก็ไม่เคยนอกใจ
แม้ใครจะมาเป็นรัฐบาล
ผู้ใหญ่กำนันก็ไม่เคยนอกใจ
ขวัญใจไก่แจ้
แม่สาวรำวงกระโปรงบานบาน
ขวัญใจชาวบ้าน
ต้องพ่อกำนันละคุณอาผู้ใหญ่
ขวัญใจไก่แจ้
แม่สาวรำวงกระโปรงบานบาน
ขวัญใจชาวบ้าน
ต้องพ่อกำนันละคุณอาผู้ใหญ่
ใหญ่ใหญ่ใหญ่ใหญ่