Μαργαρίτα
Ό,τι κι αν λέω με μισώ
Πάντα κάπου εδώ καταλήγω
Ό,τι κι αν γράψω είναι λίγο
Πριν καν αρχίσει το λίγο
Μου έλεγες να μη με πνίγω
Να μην τα αφήσω στην τύχη του
Αλλά ατύχησες οι δαίμονές μου με έπιασαν στον ύπνο
Μα δε βρήκα το δίκιο έχασα μόνο την πίστη μου
Έχασα χρόνια από τη ζωή μου όσο πέταγες τη δική σου
Λίγο καλύτερα από πέρυσι να ζήσω
Μαμά ήταν έτσι γιατί στον κόσμο αυτόν μένεις πίσω
Μα στη ζωή σου πάντα ήσουν πρόθυμη
Πρώτη μπροστά να μπεις να μη χτυπήσω
Ποτέ δε θέλησα στα αλήθεια να σε στεναχωρήσω
Μου πες θα πάρω ό,τι θελήσω άμα το προσπαθήσω
Γιατί πήρα απλά το χαμόγελό σου δεν ξέρω να σου απαντήσω
Μα πριν το καταλάβω είμαι μεγάλος πια κι ίσως
Απογοήτευση μείνει όταν ξεθυμάνει το μίσος
Και εκεί που πάω ο σατανάς ρίχνει το ζάρι και χτυπάει αναλόγως
Άρα ελπίζω εκεί να μη σε συναντήσω
Διάβασέ το όταν πονάς όταν σου λείπει τα βράδια
Τη συγχώρεσή σου ζητά
Που ρωτούσε μ' αγαπά-δε μ' αγαπά
Καθώς τη μαργαρίτα που τόσο πολύ τον αγαπούσε μαδούσε
Διάβασέ το όταν πονάς να μη σε δω λυπημένη
Ήξερε πως τον αγαπάς
Και εδώ επιμένει γιατί την αγαπημένη Μαργαρίτα του
Τη βλέπει υπέροχη ακόμα και μαδημένη
Μαμά η ζωή μου είναι μαντάρα εδώ και χρόνια
Συγνώμη που συχνά δεν απαντώ τις κλήσεις σου και ίσως χάνομαι αλλά ακόμα
Ψάχνω κάτι γερό να πατήσω
Αλλά με χάνω πιο πολύ κάθε μέρα που δεν το βρίσκω άκου
Δεν ξέρω τι πήγε στραβά
Δεν ξέρω γιατί μου είναι τόσο δύσκολο να σου μιλήσω
Υπερβάλω στο μυαλό μου μα το τι νοιώθω σπάνια θα ξεστομίσω παραέξω είμαι γιος του πατέρα μου μάλλον
Γιατί είμαι απόμακρος μαμά
Γιατί στους φίλους μου μια σοβαρή κουβέντα να τους πω αδυνατώ γενικά
Γιατί δε μου βγαίνει αφού τους έχω κοντά
Γιατί ανοίγομαι μονάχα μεθυσμένος τι έχει πάει στραβά
Και μένω πάντα πιστός σε όσα μου έχεις μάθει κι ας μη φαίνεται τόσο στη ζωή μου ωστόσο
Δεν θα γίνω μάλλον αυτό που ονειρευόσουν για εμένα συγνώμη
Μα θα βρω έναν άλλο τρόπο χαμόγελο να σου δώσω
Είμαι περίεργος μαμά μα βρήκα ανθρώπους που με αγκάλιασαν παρά τα λάθη μου
Και το κάναν όλοι σφιχτά είμαστε ο ένας για τον άλλον πάντα
Για αυτό όταν τραγουδάμε τραγουδάει όλο το μαγαζί αγκαλιά
Και είναι περίεργα εδώ μα έχω πείσμα από μικρός
Γιατί εδώ τον δρόμο δεν βλέπω και τόσο βατό
Δεν έχω φίλους σε αυτό το γαμημένο παιχνίδι
Βγάζω το μαχαίρι από την πλάτη και τους κόβω τον λαιμό
Στο σχολείο με κοιτάγαν στραβά γιατί ήμουν hip-hop
Τώρα είμαι εδώ και για αυτούς δεν είμαι hip-hop αρκετά
Επειδή δεν επινοώ σκηνικά για gansterιλίκια
Και δεν το παίζω τραμπούκος στα ακουστικά
Με θέλουν κάτω μα δεν θα ρίξουνε τίποτα
Κοίταξε με στα μάτια
Δεν θα πάρουν όσα χτίσαμε στο ορκίζομαι μάνα
Είναι ο κόσμος παγωμένος και από τέτοια γεμάτος
Αλλά θα είμαστε εντάξει με μεγάλωσες καλά
Μου λείπεις μαμά τα βλέφαρά μου βαραίνουν
Μ' αυτό το γράμμα ίσως πέσει στα χέρια σου τελικά
Είναι έξω κρύα και από ψύχρα έχω χορτάσει μαμά
Μα λέω πως θα είμαστε εντάξει με μεγάλωσες καλά
Διάβασέ το όταν πονάς όταν σου λείπει τα βράδια
Τη συγχώρεσή σου ζητά
Που ρωτούσε μ' αγαπά-δε μ' αγαπά
Καθώς τη μαργαρίτα που τόσο πολύ τον αγαπούσε μαδούσε
Διάβασέ το όταν πονάς να μη σε δω λυπημένη
Ήξερε πως τον αγαπάς
Και εδώ επιμένει γιατί την αγαπημένη Μαργαρίτα του
Τη βλέπει υπέροχη ακόμα και μαδημένη