Intruz

Dawno nie nagrywałem czułem że muszę odejść na trochę
Dalej chcą mnie znaleźć cóż nie przyjmuję nowych zaproszeń
Żadnych ofert za grosze wątpię że zagoszczę u Ciebie w mieście
Gdzie mały jest procent tych którzy ze swoich głów zdejmują klosze
Milczenie jest złotem pierdolę milczenie i to jest mój protest
Nie pytaj mnie kto jest prosem ani o to co do stołu wnoszę
Wątpię że kiedyś się dowiesz bo jestem tą groteską zmęczony trochę
I nie musisz się utożsamiać ale to doceń okej
Może straciłem przekaz a może po prostu przestałeś rozumieć
Skąd mam to wiedzieć dawno już nie pytałeś co u mnie
Nie widziałeś co umiem nie słuchałeś jak mówię
Ja byłem pewny że przyjdzie moment kiedy się w końcu ode mnie odsuniesz
Przyjaźń tu jest sztuczna jak nigdzie chcesz to idź szukać gdzie indziej
Daj mi szacunek jak po niego przyjdę poza nim reszta to biznes
Widzę jak zamienia prawdę na liczbę śledzę go wnikliwie
Raz dasz mu siebie nigdy się nie wyrwiesz

Nie pytaj dlaczego nie szukam dla siebie stąd drogi odwrotu
Nie gonię za podium jedyne co chciałbym dogonić to spokój
Dosyć ucieczek i dosyć powrotów
Nie wiem czy dalej jestem tamtym kolesiem spod bloku
Bo kiedy mijam kolesi spod bloku
Nic mnie z nimi nie łączy prócz skoków
Nic mnie z nimi nie łączy prócz roku kiedy paliłem codziennie
A psy spisywały protokół
Nie pasuje do tamtych miejsc
Popadam w depresję kiedy wokół mnie traci sens to co od lat było najważniejsze
Mówili rób to co umiesz najlepiej
Znowu samemu się snuję po mieście
Nikt nie powiedział że to co robię rujnuje doszczętnie
Mówili rób to co umiesz najlepiej
Znowu samemu się snuję po mieście
Później odeśpię i wrócę po więcej

Nie czuję się sobą już od dawna
Jestem tylko tym co słowo za sobą zostawia
Nie sądzę że mogę o tym swobodnie rozmawiać
Swobodnie rozmawiać i widzę tylko jedno wyjście skurwysynu
Nie czuję się sobą już od dawna
Jestem tylko tym co słowo za sobą zostawia
Nie sądzę że mogę o tym swobodnie rozmawiać
Swobodnie rozmawiać i widzę tylko jedno wyjście skurwysynu