Το πέλαγο

Σ' αυτό το πέλαγο που είναι βαθύ και πλούσιο
Να πασ να δώσεισ αλήτη μια βουτιά
Είναι ωραίο είναι μοιραίο
Είναι γαλάζιο ελληνικό

Σ' αυτό το πέλαγο που είναι βαθύ κι ωραίο
Να πασ να ρίξεισ αλήτη μια ματιά
Θα δεισ και κάτι που βγάζει μάτι
Τότε θα πέσεισ στα βαριά
Δεν είσαι εντάξει μα θα σ' αλλάξει
Σ' αυτό το πέλαγο βαθύ γίνεται χρόνια μια γιορτή
Μεγαλοπρέπεια μαγική το χάοσ
Κι είσαι κι εσύ μέσα εκεί

Άναψε φωτιά για να αντέξεισ
Είναι το πέλαγο τώρα πιο βαθύ
Και σε ρουφάει σε τυραννάει
Θα σε τραβήξει σαν παιδί
Μύτη που σηκώθηκε ψηλά
Είναι το πέλαγο και τώρα σου γελά
Και σε τραβάει δε σε ρωτάει
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά

Σ' αυτό το πέλαγο που 'ναι βαθύ και πλούσιο
Μέσα να πασ να δεισ πιο καθαρά
Θα το μισήσεισ θα αρρωστήσεισ
Πόσο πολύ βρώμισε πια
Ποιοσ έχει φταίξει ποιοσ θα τ' αντέξει
Φορτώσου όλη τη βρωμιά
Τ' αρχαία ξέχνα τα λουριά
Αυτό το πέλαγο είσαι εσύ αλήτη
Εσύ που του 'δωσεσ πνοή

Άναψε φωτιά για ν' αντέξεισ
Είναι το πέλαγο τώρα πιο κοντά
Και σ' αγαπάει δε σε ρωτάει
Τώρα το βλέπεισ καθαρά
Έχει και λίγεσ ομορφιέσ
Γαλάζιεσ άσπρεσ μαχαιριέσ
Θα το μισήσεισ σαν εχθρό
Θα τ' αγαπήσεισ σαν θεό

Σε έχει δέσει
Και σου αρέσει
Γιατί είν' πολύ ελληνικό