Είσαι το λιμάνι μου

Απ’ τησ ζωήσ τη μαύρη καταιγίδα
Με γλύτωσεσ που ήμουν ναυαγόσ
Η αγάπη σου μού έγινε πυξίδα
Και τώρα πια δεν είμαι μοναχόσ

Είσαι το λιμάνι μου εσύ
Που ζητούσα μέσα στη ζωή
Φάροσ μου έγινε η χρυσή καρδιά σου
Και άγκυρα μεγάλη τα γλυκά φιλιά σου
Φάροσ μου έγινε η χρυσή καρδιά σου
Και άγκυρα μεγάλη τα γλυκά φιλιά σου

Με τράβηξεσ απ’ τησ ζωήσ το κύμα
Με έσωσεσ που ήταν να πνιγώ
Η αγκάλη σου και τα γλυκά σου χάδια
Μού σβήσαν κάθε πόνο μου φριχτό