Ποιήματα [Live]

Σαν βγεισ στο πηγαιμό για τη μύκονο

Που πασ άμοιρε ανθρωπάκο με την βάρβαρη κοινωνική σου οργάνωση
Το αρχαίο κάλοσ έγινε αρσενικό και φυτρώνει στα πόδια και στο κεφάλι σου
Κοίτα τα μυρμήγκια κοίτα τισ μέλισσεσ
Τον γόρδιο δεσμό δεν τον έλυσεσ
Ο κόμποσ ζει και βασιλεύει τυφλώνοντασ τισ οπτικέσ ίνεσ
Τουσ ψηφιακούσ κηφήνεσ

Οι τρεισ σωματοφύλακεσ

Που μ' έριξεσ μανούλα μου μέσα σ' αυτόν το βόθρο
Είχα όνειρα για ντ' αρτανιάν και με φωνάζουν πόρθο

Ανάθεμα το θέαμα στην κόλαση τησ δύσησ
Που κάνει ανταλλακτική κάθε αξία χρήσησ

Ο πρωκτόσ είναι η κλειτορίσ του ανδρόσ

Ο μυσ ο ερωτικόσ σε αχρηστία
Δεν έχει την αντοχή του πλαστικού
Για αυτό και αντικαταστάθηκε
Από το ποντίκι του υπολογιστού

Κλείνω το μηχάνημα και έρχομαι να σε συναντήσω δια ζωσησ
Μόνο εσύ μπορείσ να με σώσεισ ολόγραμμα του εαυτού μου
Στο ουράνιο σινεμά προσεχώσ κατσαρίδεσ

Στάση ζωήσ

Να μην τισ λεσ τισ στροφέσ
Όσο κι αν επιμένουν οι πέστροφεσ