พื้นที่เล็ก ๆ

จะต้องถอนใจ
อีกสักเท่าไร
โลกแห่งความเป็นจริง
ไม่เคยเป็นอย่างใจ
วันและคืนเปลี่ยนหมุน
ให้เราวิ่งตามเรื่อยไป
โตแล้ว
ทุกอย่างเปลี่ยนไป

การเป็นผู้ใหญ่
มันไม่ง่ายเลย
มันไม่คุ้นไม่เคย
ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ
ไม่มีเวลาเหลือ
ไว้ฟังไว้คิดถึงใคร
โตแล้วต้องทำอย่างไร

เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ
จนตัวเราเองอาจหล่นหาย
เมื่อเด็กคนหนึ่ง
ที่อยู่ในใจ
เขาไปไหน
ทำไมวันนี้เขาหายไปจากเรา

ขอพื้นที่เล็กเล็กให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม
ไม่ว่านานเท่าไรก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า
ให้ความสดใส
ยังอยู่กับเรา
อย่าให้ใครเขามาแย่งไป

แค่เพียงอยาก
ขอพื้นที่เล็กเล็กนี้ยังเป็นเด็กไปนานนาน
ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้
โลกแห่งความจริง
มันจะดีหรือร้าย
เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ
เอาไว้

ตรงขอบฟ้านั่น
มีรุ้งพาดผ่าน
เมื่อความจริงความฝัน
ได้มาบรรจบกัน
ที่ดินแดนแห่งนั้น
เด็กน้อยคนหนึ่งกับฉัน
จูงมือ
เดินไปด้วยกัน

เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ
จนลืมว่าเราเคยเป็นใคร
อย่าลืมเด็กน้อยทิ้งปล่อยเขาคอยอยู่เดียวดาย
ได้ยินใช่ไหมเสียงนั้นที่เรียกเรา (ที่เรียกเรา)

ขอพื้นที่เล็กเล็กให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม
ไม่ว่านานเท่าไรก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า
ให้ความสดใส
ยังอยู่กับเรา
อย่าให้ใครเขามาแย่งไป

แค่เพียงอยาก
ขอพื้นที่เล็กเล็กนี้ยังเป็นเด็กไปนานนาน
ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้
โลกแห่งความจริง
มันจะดีหรือร้าย
แต่ความเป็นเด็กในหัวใจ
จะอยู่กับฉันตลอดไป (ขอพื้นที่เล็กเล็ก ขอพื้นที่เล็กเล็ก)
อยู่กับฉันตลอด (ขอพื้นที่เล็กเล็ก)
ไม่ให้ใครแย่งไป (ให้ใจยังเป็นเด็ก ขอพื้นที่เล็กเล็ก)
โอ้โอ ฮู (ขอพื้นที่เล็กเล็ก ขอพื้นที่เล็กเล็ก ให้ใจยังเป็นเด็ก)

ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ให้ใจยังเป็นเด็ก
ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ให้ใจยังเป็นเด็ก
ขอพื้นที่เล็กเล็ก
ขอพื้นที่