Παρασκευή μεσάνυχτα

Παρασκευή μεσάνυχτα ξημέρωμα σαββάτο
Φυσάει ο αγέρασ δυνατόσ δε σταματά η βροχή
Πήρε ο πόνοσ μου φωτιά ήρθαν τα πάνω κάτω
Και στέρεψε το δάκρυ μου δε λέει κι αυτό να βγει

Ό,τι αγάπησα πεθαίνει
Σε μαύρη γη πυρπολημένη
Ό,τι αγάπησα σωπαίνει,
Ξένοσ εγώ κι η γη πιο ξένη

Παρασκευή μεσάνυχτα τα μάτια δυο φεγγάρια
Κλείνει το μάτι ο ουρανόσ στάζουν οχτώ πληγέσ
Πληγέσ που μοιάζουν σύννεφα σ' ατέλειωτα σκοτάδια
Και τα σκοτάδια μου καρφιά στα χέρια μαχαιριέσ

Ό,τι αγάπησα πεθαίνει
Σε μαύρη γη πυρπολημένη
Ό,τι αγάπησα σωπαίνει
Ξένοσ εγώ κι η γη πιο ξένη