Hej dziewczyno

Była sobie rzeczka nad rzeką kładeczka
Obok niej mieszkała dziewczyna jak miód

I boginią była gdy się w rzece myła
To był najpiękniejszy świata cud

I boginią była gdy się w rzece myła
To był najpiękniejszy świata cud

Hej dziewczyno miła cóżeś uczyniła
Zawróciłaś w głowie myśli dałaś złe
Tak Cię kochałem skarby swoje dałem
A Ty wszystko gdy zabrałaś porzuciłaś mnie

Hej dziewczyno miła cóżeś uczyniła
Zawróciłaś w głowie myśli dałaś złe
Tak Cię kochałem skarby swoje dałem
A Ty wszystko gdy zabrałaś porzuciłaś mnie

Była sobie wróżka a przy niej jabłuszka
Częstokroć chadzała tam dzieczyna w sad

Nieraz aż przysiadła gdy jabłuszka jadła
Może gdy poproszę jedno da

Nieraz aż przysiadła gdy jabłuszka jadła
Może gdy poproszę jedno da

Hej dziewczyno miła cóżeś uczyniła
Zawróciłaś w głowie myśli dałaś złe
Tak Cię kochałem skarby swoje dałem
A Ty wszystko gdy zabrałaś porzuciłaś mnie

Hej dziewczyno miła cóżeś uczyniła
Zawróciłaś w głowie myśli dałaś złe
Tak Cię kochałem skarby swoje dałem
A Ty wszystko gdy zabrałaś porzuciłaś mnie

Było sobie słonko spało za zasłonką
Którą utworzyło niebo z ślicznych chmur

Tak Cię ja kochana utulę do rana
Jeśli szczęście nam zaświeci znów
Tak Cię ja kochana utulę do rana
Jeśli szczęście nam zaświeci znów

Hej dziewczyno miła cóżeś uczyniła
Zawróciłaś w głowie myśli dałaś złe
Tak Cię kochałem skarby swoje dałem
A Ty wszystko gdy zabrałaś porzuciłaś mnie

Hej dziewczyno miła cóżeś uczyniła
Zawróciłaś w głowie myśli dałaś złe
Tak Cię kochałem skarby swoje dałem
A Ty wszystko gdy zabrałaś porzuciłaś mnie