ไม่รับสาย

ไม่ต้องโทรมาเพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยบ่อย
กลัวจะต้องคิดลอยลอย
ไม่ต้องโทรมาเพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยบ่อย
กลัวจะต้องคิดลอยลอยนิดเดียวน่ะ นิดเดียว

ยกรูปโทรศัพท์ของคุณที่หน้าจอเพื่อนเขาหาว่าบ้าบอ
คุณบอกผมสิบปีผมก็กล้ารอ
อา แต่แม่งไม่มากพอ
และไม่ต้องกอดปลอบผมหรอกผมไม่ได้บ้ายอ

นั่งรอคุณเดินผ่านอยู่ที่หน้ามอ
กด f รอให้คุณอ่านข้อความหน้าจอ
ฉันเฝ้าคอยคุณกลับบ้านไปอยู่ด้วยกันที่ชั้นลอย
ฉันเลยเป็นคนไม่ดีจึงไม่เป็นไรหรอก

ไอคนที่แล้วแล้วมาเธอบอกอย่างนี้หรือเปล่า
ไม่รู้ว่ารักคืออะไรก็เลยไม่กล้าจะบอกใคร
เพราะมีแต่คุณทั้งหัวใจ
ไอคนที่แล้วแล้วมาเธอบอกอย่างนี้ทุกที
ก็นั่นไม่ใช้ผมไงคุณไม่ต้องไว้ใจ
ไว้สักวันคุณรักใครเดี๋ยวคุณเข้าใจละ

ไม่ต้องโทรมาเพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยบ่อย
กลัวจะต้องคิดลอยลอย
ไม่ต้องโทรมาเพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยบ่อย
กลัวจะต้องคิดลอยลอยนิดเดียวน่ะ นิดเดียว

อย่าพาดพิงให้ผมน่ะผิดเลยได้แต่พร่ำเพ้อพอแล้วกับเพื่อนที่พัวพัน
เพราะได้แต่พลาดพลั้งอย่าคาดคั้นเพราะชาตินั้น
พี่ไม่ได้เกิดมาดูแล
แค่จะแก้ตัวในชาตินี้จะขอมาดูแทน

ก็ได้แต่ hold สติอีกนิดประดุจพินิจไฟอิทธิฤทธิ์
ฉัน cold bro like a shit ฉัน on flow ไม่มีทิศ
และไม่ว่าเมื่อไรที่คุณพร้อมจะเดิน
จับมือข้ามกันไปจะขอแค่คุณเชิญ

ไม่ต้องโทรมาเพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยบ่อย
กลัวจะต้องคิดลอยลอย
ไม่ต้องโทรมาเพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยบ่อย
กลัวจะต้องคิดลอยลอยนิดเดียวน่ะ นิดเดียว
เอ baby

นิดเดียวน่ะ นิดเดียว
นิดเดียวน่ะ นิดเดียว
ฉัน like a เทพพญาทาน
กว่าเทพพญาดา like a จินตนาการ
นิดเดียวน่ะ นิดเดียว
นิดเดียวน่ะ นิดเดียว