't Is Toch Vreemd
'k Hield van jou in de lente
de wereld was nog groen
Ik droomde van liefde en ik zag de liefde
in een visioen
'k Hield van jou in de zomer
de lucht was hemelsblauw
Ik droomde van zoenen en jij gaf de zoen
die ik alleen maar wilde van jou
Herfst houdt van de liefde
met bladeren rood en goud
Maar toen je wegging in die herfst
toen werd alles kil en koud
Ik wachtte heel de winter
m'n wereld, ze was wit
aan gruzelementen, maar toen kwam de lente
en nam ons opnieuw in haar bezit
't Is toch vreemd
wat de liefde ons geeft en ontneemt...
Eerst een lach
dan een traan
en tot slot weer van voren af aan
Tijd en seizoenen komen en gaan
Ik zal van je houden zolang lente zal bestaan
'k Hield van jou in de zomer
de lucht was hemelsblauw
Ik droomde van zoenen en jij gaf de zoen
die ik alleen maar wilde van jou
't Is toch vreemd...