To nou sou kyrie odige

Έντεκα το βράδυ φεύγω απ' τη δουλειά
Και αρχίζω να παλεύω με τη μοναξιά
Και μέσα στο λεωφορείο τησ γραμμήσ
Μετράω τα φανάρια τησ διαδρομήσ

Επάνω στο ταμπλό σου γράφουν τα παιδιά
Μπαμπά μην τρέχεισ κι η μαμά χαμογελάει
Σε μια φωτογραφία όλουσ σασ φιλάει
Στην άκρη του καθρέφτη η παναγιά

Το νου σου κύριε οδηγέ
Γλιστράω στισ χειρολαβέσ
Και από το σπίτι τησ μπροστά όταν περνάσ μη σταματάσ
Δεν κατεβαίνω πια εδώ
Κι ασ ξέρει πωσ την αγαπώ
Μέσα απ' τα λάθη τα πολλά μαθαίνω πρώτη μου φορά
Πωσ είναι η μοναξιά

Ουρέσ στα σινεμά και ο κόσμοσ στην πλατεία
Στην στάση μια παρέα ψάχνει για ταινία
Και δίπλα ένασ παππούσ με όλα απορεί
Πωσ άλλαξε η νύχτα την παρασκευή

Δε θέλω να κατέβω απ' το λεωφορείο
Το άδειο μου το σπίτι θα 'ναι πάλι κρύο
Και πάνω στον καινούργιο άσπρο καναπέ
Να βλέπω τουσ λεκέδεσ του καφέ

Το νου σου κύριε οδηγέ
Γλιστράω στισ χειρολαβέσ
Και από το σπίτι τησ μπροστά όταν περνάσ μη σταματάσ
Δεν κατεβαίνω πια εδώ
Κι ασ ξέρει πωσ την αγαπώ
Μέσα απ' τα λάθη τα πολλά μαθαίνω πρώτη μου φορά
Πωσ είναι η μοναξιά

Σαββατοκύριακο στο luna park
Μαζί με τα παιδιά
Να με ρωτάνε αν την αγαπάω
Ακόμα τη μαμά

Το νου σου κύριε οδηγέ
Γλιστράω στισ χειρολαβέσ
Και από το σπίτι τησ μπροστά όταν περνάσ μη σταματάσ
Δεν κατεβαίνω πια εδώ
Κι ασ ξέρει πωσ την αγαπώ
Ήρθε ο καιρόσ να δω και 'γω καλά
Πωσ είναι η μοναξιά