Όσα παίρνει ο άνεμος

Με δαμασμένα όνειρα
Πήρα το πρώτο τρένο
Άγρια νύχτα ξεκινώ
Κι αναρωτιέμαι αν θα βρω
Το φωσ σου αναμμένο

Δυο μήνεσ δε σου μίλησα
Δεν σου ‘γραψα δυο λέξεισ
Χτυπάει η καρδιά μου στισ γραμμέσ
Και ξαγρυπναν οι ενοχέσ
Μόνη σου δε θ' αντέξεισ

Μα όσα παίρνει ο άνεμοσ
Γίνονται μυστικά του
Και σε κανέναν μην το πεισ
Πωσ ήρθα πίσω πιο νωρίσ
Από τα σχέδια σου

Μα όσα παίρνει ο άνεμοσ
Κανείσ δεν τα μαθαίνει
Κι όποιοσ ανάμεσα μασ μπει
Τισ αλυσίδεσ δε θα δει
Που είμαστε ενωμένοι

Δυο μήνεσ ήμουν ήσυχοσ
Μα πίσω δεν κοιτάζω
Κι αφού δε θεσ συμβιβασμούσ
Σ' αυτούσ τουσ δύσκολουσ καιρούσ
Παλάτια θα σου τάζω