Ta Paximadia [Remastered]

Βαρκάρη του αχέροντα
Σ' έχουν ξεδιαλεγμένο
Να' χεισ μολύβι στη καρδιά
Στα μάτια νυχτερίδεσ
Κι όσουσ ρωτούν για συγγενείσ
Να λεσ πωσ δεν τουσ είδεσ

Ήρθα και 'γω 'να πρωινό
Που 'χαν τα χόρτα πάχνη
Μήτε στη βάρκα ν' ανεβώ
Ούτε για να ρωτήσω
Στην όχθη μόνο να σταθώ
Και να σου τραγουδήσω

Φοράει ο μέρμηγκασ γυαλιά
Κι οι πέτρεσ έχουν γένια
Έχεισ και συ κακόμοιρε
Κουπιά σε μαύρα χάλια
Που μόλισ πέσουν στο νερό
Λιώνουν σαν παξιμάδια