เส้นทางสายคิดฮอด

ลมยามเดือนสามคล้อย พัดวอยวอยข้างซอกตึก
ความฮู้สึก ฟ้องว่าคิดฮอดบ้านเด้
กินข้าวแลงกับความยากจน ปรับทุกข์หม่นกับความว้าเหว่
คิดฮอดคนไกลถึงหน้าตาบ่เท่ แต่มีเสน่ห์ที่ฮักมั่นคง

วันที่จากบ้านเฮา ความเหงาเหมารถมาส่ง
ผ่านทางชีวิตกี่โค้ง ยังคิดฮอดบ้านเสมอ

ฝากเส้นทางสายคิดฮอด นำฮักไปจอดที่ตรงป้ายใจ
ปลุกฮอยยิ้มที่เคยหลับใหล ของคนอยู่ไกลทางบ้านแนเด้อ
ยังฮักยังห่วงคือเก่า แม้นานเนาแล้วบ่ได้เจอ
บนความห่างไกลใจบ่นเสมอ ว่าคิดฮอดหลาย

ถนอมหัวใจได้บ่ รอคนทางนี้ไปซบอุ่นไอ
เพียงเข้าใจ ที่ห่างไกลก็ด้วยจำเป็น
บ่เคยบ่เหงาสักวัน เฝ้ารำพันกับแสงเดือนเพ็ญ
หลับตาส่งใจกลับไปเดินเล่น หอมสายลมเย็นที่บ้านเฮา

ฝากเส้นทางสายคิดฮอด นำฮักไปจอดที่ตรงป้ายใจ
ปลุกฮอยยิ้มที่เคยหลับใหล ของคนอยู่ไกลทางบ้านแนเด้อ
ยังฮักยังห่วงคือเก่า แม้นานเนาแล้วบ่ได้เจอ
บนความห่างไกลใจบ่นเสมอ ว่าคิดฮอดหลาย
ในยามห่างไกลใจบ่นเสมอ ว่าคิดฮอดหลาย