Vaziyet

[Verse 1]
Nasıl öfke kayboldu gölgem
Coğrafyaya çizik attı asimetrik gönyem
Bahsettiğin sokaklara dön gel
Bulamazsın aynı yerde beni uzaklarda gözden

Gel hafi, gel safi, gel kafir
Gömdüm rubailerimi sahi
Hep bi' katakulle yok kimse kara günde
Taptığınız adamların hepsi kahin

Asırlardır tutulduğumuz kasırgaydı
Aralık’ta ölüm içi dolu kadavraydım
Şu çılgın düzene hedef olup savruldum
Yarım düzine belayla paçavraydım

Dünya altı patlardan bi' tabancaydı
Son kurşuna kadar bi' hayli dayan'caktık
Hayallerimiz atomdan karıncaydı
Mesafeler kısaldıkça sen yorul'caktın

Gözyaşların soframıza damlıyordu
Varmamızla çıkıp dünyayı kiralıyorduk
Mahreminiz ziyan etti karanlığın
Dökülüyor kiremitler her şey paramparça

[Nakarat]
Neler, neler, daha neler
Pimi çеktim bekle bur'da yaşamakta hüner
Nеler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle bur'da yaşamakta kader

[Verse 2]
Merhaba nasıl vaziyet bu nasıl vasiyet
Dilim döndüğünce sana yazılır kaside
Hayallerimi çekiyorum plağa kasete
Manşet olamazsın asla bu taraflı gazete

Düşüyoruz hasete ortalıkta sebep yokken
Hayatımız boktan ve hayatımız fucked up!
Hayatımız maytap ve hayatımız hayta
Hayatınız lafta ve hayatınız rafta

Kaliteli toramanlar kaliteli godomanlar
Kalifiyeli eleman bu ne biçim bi' roman
Her yerde billboardlar TV’de milyonlar
Hastalığım milyonda bu ne biçim bi' sabah

Oturduğumuz kenar mahalleden koptu kıyamet
Geçtiler tanklarla gıyabeten
Buna binayeten kimyamız bozuk çalar
Kadir’le oturduk yazdık bi' müzik çalar

Kaç sığınaklar alçalmadan
Ben o sokakta gönlünü sessizce çalmadan
Mahreminiz ziyan etti karanlığın
Dökülüyor kiremitler her şey paramparça

[Nakarat]
Neler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle bur'da yaşamakta hüner
Neler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle bur'da yaşamakta kader