Tha Se Thymamai
CHRISTOS NIKOLOPOULOS, SOTIRIA TSOTOU
Θα σε θυμάμαι όταν ανθίζουνε οι κήποι
Θα είσαι η άνοιξη κι ο ήλιοσ που θα λείπει
Θα σε θυμάμαι θα είσαι πάντα όπου θα 'μαι
Το όνειρο δίχωσ να κοιμάμαι θα σε θυμάμαι
Θα σε θυμάμαι όσο ζω θα σε θυμάμαι
Πιο δυνατά όσο τα χρόνια θα περνάνε
Ούτε κι εγώ είμαι από ‘κείνουσ που ξεχνάνε
Ούτε κι εσύ είσαι απ' αυτέσ που τισ ξεχνούν
Θα σε θυμάμαι όταν μόνοσ μου θα γέρνω
Θα 'σαι το χάδι που άδικα θα περιμένω
Θα σε θυμάμαι θα 'σαι πόνοσ στην ψυχή μου
Το κλάμα μεσ στην προσευχή μου θα σε θυμάμαι