Στα βράχια της Πειραϊκής

Στα βράχια τησ πειραϊκήσ
Κοιμάται ο στέλιοσ ο μπεκρήσ
Κοιμάται κι ονειρεύεται
Πωσ την αυγή παντρεύεται

Παντρεύεται με τη μικρή
Που τον κατάντησε μπεκρή

Στα βράχια τησ πειραϊκήσ
Ξυπνάει ο στέλιοσ ο μπεκρήσ
Ξυπνάει κι είναι μόνοσ του
Κι είναι βαρύσ ο πόνοσ του

Κι όπωσ θυμάται τη μικρή
Η μοναξιά του είναι πικρή
Στα βράχια τησ πειραϊκήσ
Κλαίει ο στέλιοσ ο μπεκρήσ
Πονάει για τη μοίρα του
Και για τον χαρακτήρα του

Και για την άπιστη μικρή
Που τον κατάντησε μπεκρή