Ποτέ μην αδικήσεις

Έπρεπε να ‘μουν άδικοσ αχάριστοσ και ψεύτησ
Για να εκμεταλλεύομαι τη μαύρη δυστυχία
Και με λεφτά να σκέπαζα την κάθε μου αδικία

Μα έλα που γεννήθηκα μόνο καλό να κάνω
Γι' αυτό στα πεζοδρόμια μια μέρα θα πεθάνω

Έπρεπε μεσ στα στήθια μου καρδιά να μην υπάρχει
Να κλέβω απ' τα ορφανά κι απ' τουσ φτωχούσ ν' αρπάζω
Κι αν δω γυναίκα να πονά να μην τη λογαριάζω

Μα έλα που γεννήθηκα μόνο καλό να κάνω
Γι' αυτό στα πεζοδρόμια μια μέρα θα πεθάνω

Πρέπει να το ‘χει ο άνθρωποσ να κάνει αδικίεσ
Μα κι όσοι ζουν με την ψευτιά μαζί τουσ δεν τα παίρνουν
Και στη ζωή μασ μοναχά οι καλοσύνεσ μένουν