Ένα καράβι καρτερεί

Απόψε κλαίνε τα βουνά κλαίνε συννεφιασμένα
Ένα καράβι καρτερεί για να με πάει στα ξένα
Αλίμονο στην μάνα μου που μένει η κακομοίρα
Μα και σε μασ αγάπη μου που μασ χωρίζει η μοίρα

Μακριά στα ξένα τώρα χώρια μόνοσ μου θα ζήσω
Δίχωσ μάνα πια δίχωσ αγκαλιά και αγάπησ φιλιά

Κουράγιο κάνε μάνα μου και θα ξαναγυρίσω
Την κλειδωμένη πόρτα σου πάλι να την χτυπήσω
Κι εσύ αγαπημένη μου αγάπη άλλη μην πιάσεισ
Τον έρωτα μασ πρόσεξε ποτέ μην με ξεχάσεισ

Μακριά στα ξένα τώρα χώρια μόνοσ μου θα ζήσω
Δίχωσ μάνα πια δίχωσ αγκαλιά και αγάπησ φιλιά