Είδα μια μάνα να θρηνεί

Είδα μια μάνα να θρηνεί στον τάφο του παιδιού τησ
Και ενώ θρηνούσε μοναχή είχε ένασ άγνωστοσ σταθεί
Έκλαιγε η μάνα τη νεκρή αλλά κι ο ξένοσ κλαίει
Γυρίζει η μάνα τον κοιτά και με καημό του λέει

Λεβέντη μου ποιοσ είσαι εσύ
Που κλαισ για το παιδί μου
Γιατί θρηνείσ μια συμφορά
Που είναι όλη δική μου

Κυρούλα μου το δάκρυ μου
Τόπο κι εμέ θα πιάσει
Γιατί είμ' αυτόσ που αγάπησε
Την κόρη που ‘χεισ χάσει

Αγόρι μου στη συμφορά
Ποιοσ θα μασ δώσει θάρροσ
Ήταν γραφτό πριν παντρευτεί
Να μασ την πάρει ο χάροσ

Αφού ο χάροσ ζήλεψε
Την κόρη την δική σου
Θα κλαίω για την αγάπη μου
Κι εσύ για το παιδί σου