Δίχως φίλους δίχως μάνα

Πού να πω τα βάσανά μου
Πού να παραπονεθώ
Μόνοσ μεσ στη συμφορά μου
Κλαίω και παραμιλώ

Δίχωσ φίλουσ δίχωσ μάνα και πατέρα
Δεν εγνώρισα άσπρη μέρα
Όπου έδωσα αγάπη
Με πληρώσανε με δάκρυ

Πού να πω τα βάσανά μου
Σε ποιον να παραπονεθώ

Το παράπονο με πνίγει
Και την τύχη μου ρωτώ
Άραγε άλλοσ
Να πονάει όπωσ εγώ

Δίχωσ φίλουσ δίχωσ μάνα και πατέρα
Μεσ στουσ δρόμουσ θα πεθάνω κάποια μέρα
Όπου έδωσα αγάπη
Με πληρώσανε με δάκρυ

Πού να πω τα βάσανά μου
Σε ποιον να παραπονεθώ
Που να παραπονεθώ
Σε ποιον να παραπονεθώ