Το δηλητήριο που πίνεις
Πάνω στην κόκκινη κουβέρτα
Ρίχνεισ πασιέντζεσ μοναχή
Και ξαναρχίζεισ την κουβέντα
Με τη χαμένη σου ψυχή
Κι ένασ ρεμπέτησ στρατηλάτησ
Λεν τα χαρτιά σου πωσ θαρθεί
Σα νικημένοσ τρομοκράτησ
Μπροστά σου να προσευχηθεί
Το δηλητήριο που πίνεισ
Είναι για σένα γιατρικό
Κι όπωσ τη χρήση ασπιρίνησ
Το 'χει η καρδιά σου εφεδρικό
Το φόρεμά σου στην κρεμάστρα
Μυρίζει πεύκο κι εξοχέσ
Κι όλο ξηλώνει χάντρα χάντρα
Σε κάθε στάλα απ' τισ βροχέσ
Κι ούτε σου βγαίνουν οι πασιέντζεσ
Κι ούτε κανείσ τηλεφωνεί
Και μόνο μέσα απ' τα τραγούδια
Ακούσ ερωτική φωνή