Σπασμένα μπουκάλια

Δε θ' αντέξω να το νιώσω το συναίσθημα αυτό
Τόση απόγνωση φοβάμαι την ψυχή μου θα σκοτώσει
Πέφτουν άστρα μεσ στη νύχτα στο κορμί μου το καυτό
Ποιο δικαίωμα το σώμα μου έχει άδικα πληγώσει

Ξαφνικά μπαίνω στο σπίτι μασ και κοίτα χάλια
Μια γυναίκα που δεν ξέρω και σπασμένα μπουκάλια
Το κλειδί μασ θα πετάξω και σ' αφήνω
Το σπασμένο σου μπουκάλι δε θα γίνω

Η κραυγή του παραλόγου μεσ στο σπίτι τριγυρνά
Στο κρεβάτι που τισ νύχτεσ σε αγκάλιαζα με πάθοσ
Είχεσ μάθει να γνωρίζεισ του κορμιού μου τα στενά
Όχι μη μη με προδώσεισ θα το δεισ πωσ είναι λάθοσ