Φεριχά

Κοντά στου νείλου τα νερά
Την καρτερούσε με χαρά και χτυποκάρδια
Να τησ χαϊδέψει τα μαλλιά
Να τη γιομίσει με φιλιά με χίλια χάδια

Και το φεγγάρι τ' αργυρό
Τουσ έβλεπε μεσ στο νερό φιλιά ν' αλλάζουν
Και με τη βάρκα των χαδιών
Στη χώρα των παραμυθιών κρυφά ν' αράζουν

Κι όταν προσ το ξημέρωμα χωρίζανε
Έλεγε αυτόσ στα μάτια που δακρύζανε

Φεριχά στα μετάξια θα σε ντύσω
Και παλάτια θα σου χτίσω
Να το θέλεισ μοναχά
Φεριχά πλούτη δόξεσ σου τα δίνω
Μπροσ τα πόδια σου τ' αφήνω
Να το θέλεισ μοναχά
Φεριχά και στην άκρια του κόσμου
Έρχομαι μαζί σου φωσ μου
Να το θέλεισ μοναχά