Δεν κλαίω πια

Τα τσιγγάνικα βιολιά
Στησ νυχτιάσ τη σιγαλιά
Σκόρπιζαν ερωτικέσ λαχτάρεσ
Και με μια ματιά δειλή
Σου ζητούσα ένα φιλί
Όταν σιγοπαίζαν οι κιθάρεσ

Το φιλί που μου 'δωσεσ
Σου το πλήρωσα πολλέσ φορέσ
Τώρα που έφυγεσ εσύ
Η καρδιά μου σε μισεί
Έσβησε η ελπίδα μου η χρυσή

Δεν κλαίω πια γιατί δεν το αξίζεισ
Τώρα γελώ όπωσ και συ γελάσ
Ξέχασα και μη μου το θυμίζεισ
Ξέχασα πόσ' όμορφα φιλάσ

Τώρα γελώ δεν κλαίω πια δεν κλαίω
Και λησμονώ σαν πιω γλυκό κρασί
Κάθε παλιό το ξέγραψα στο λέω
Όνειρο ήσουν που πέρασεσ και συ