Drogom już czas dziękować

Już prawie za horyzontem
Już prawie życie co potem
Błędy co zwiędły którędy
Lecz już nie tu z powrotem

Zakwitło co miało kwitnąć
Minęło co miało minąć
Horyzont aż za horyzont
W dal łódka nie chce płynąć

Drogom już czas dziękować
Obłokom dziękować czas
Ptakom powietrzu lasom
I w sercu je zachować

I temu kto najbliższy
I temu co najdalej
Temu kto odpowiedział
I kto nie kochał wcale

Za ziarnko i za owoc
Za liść i wstęgi lasów
Za to co było kiedyś
Za to co będzie od razu

Drogom już czas dziękować
Obłokom dziękować czas
Ptakom powietrzu jeziorom
I w sercu je zachować

Może to przerwa w podróży
W gospodzie czy w zajeździe
I jutro słońce wzejdzie
I jutro słońce będzie

Komuś serce zabije
Tam tam za horyzontem
Tam gdzie się kończy podróż
Tam może być początek

Zasrebrzy się jezioro
Wiatr będzie tak jak tchnienie
Skąd dokąd dlaczego
Tylko zdziwienie olśnienie

Drogom już czas dziękować
Obłokom dziękować czas
Ptakom ogrodom sadom
I w sercu je zachować

Skaldowie