สตรีหมายเลข1

ทำไมต้องถามต้องทิ่มกันจัง
ว่าไปกับใครหรือเปล่า
เอะอะก็ซักยืดยาว
เบาเบาหน่อยดีไหม

ยุ่มย่ามตลอดยุ่งยากอย่างนี้
ไม่มีหรอกความไว้ใจ
ไม่พูดก็บ่นมันเกินจะทนไหว
ประสาทจะกินตายแล้ว

ไม่ต้องตามทุกก้าวหรอก
ต้องให้บอกตรงตรงว่ามันรำคาญใช่ไหม
คนเราจะรักก็ควรเชื่อใจ
ไม่ใช่วุ่นวายไม่เลิกรา

ไม่รู้สักเรื่องก็ได้น่ะ
ไม่ต้องคาดคั้นเอาตาย
ไม่ถามสักเรื่องก็ได้น่ะ
จะขุดจะคุ้ยทำไม

ไม่ต้องหึงกันบ่อยนัก
ไม่ต้องห่วงกันบ่อยนัก
เอาพอน่ารักไม่หนักไป
คนเราโตโตแล้วเข้าใจ
จะได้รักกันไปอีกนาน

ไม่ต้องคอยเช็คว่าทำอะไร
ไม่ต้องโทรต้องโทรถาม
เลิกพูดประชดกันเป็นประจำ
ว่าฉันจะคอยนอกใจ

ยุ่มย่ามตลอดยุ่งยากอย่างนี้
ไม่มีหรอกความไว้ใจ
ไม่พูดก็บ่นมันเกินจะทนไหว
ประสาทจะกินตายแล้ว

ไม่ต้องตามทุกก้าวหรอก
ต้องให้บอกตรงตรงว่ามันรำคาญใช่ไหม
คนเราจะรักก็ควรเชื่อใจ
ไม่ใช่วุ่นวายไม่เลิกรา

ไม่รู้สักเรื่องก็ได้น่ะ
ไม่ต้องคาดคั้นเอาตาย
ไม่ถามสักเรื่องก็ได้น่ะ
จะขุดจะคุ้ยทำไม

ไม่ต้องหึงกันบ่อยนัก
ไม่ต้องห่วงกันบ่อยนัก
เอาพอน่ารักไม่หนักไป
คนเราโตโตแล้วเข้าใจ
จะได้รักกันไปอีกนาน

ไม่รู้สักเรื่องก็ได้น่ะ
ไม่ต้องคาดคั้นเอาตาย
ไม่ถามสักเรื่องก็ได้น่ะ
จะขุดจะคุ้ยทำไม

ไม่ต้องหึงกันบ่อยนัก
ไม่ต้องห่วงกันบ่อยนัก
เอาพอน่ารักไม่หนักไป
คนเราโตโตแล้วเข้าใจ
จะได้รักกันไปอีกนาน

ไม่ต้องรู้สักเรื่องได้ไหม