Anne
Sibel Akdağ
Saçlarındaki akları
Gözlerindeki yaşları
Silmek isterdim anne
Artık ağlama anne
Masum bir çocuktu
Ürkek dudağında korku
Beslendi çaresizlikle
Ne olur affet anne
Anne ne olur gitme
Ne olur beni terketme
Durgun gözlerim soldu
Sensizlik kabus oldu
Zamansız gittin neden
Dön artık gün sönmeden
Sessizlik sinsi bir çiyan
Yoruldum artık uyan
Yüreğim dargın umuda sen kaldım bak sonunda
Anne ne olur gitme
Ne olur beni terketme