Her
Thawatpon Wongboonsiri, Piyawat Meekruea, Prateep Siri-issranan
อยู่มานาน
อยู่คนเดียวในคืนที่ว่างเปล่า
ปล่อยวันวาน
ผ่านเวลาไปตามต้องการ
แม้คำตอบบนั้น
จะย้ำเตือนอย่างนั้น เท่าไร
วันที่หนาว
จะมีใครที่คอยให้ไออุ่น
วันที่ท้อ
จะมีใครที่คอยเข้าใจ
เหมือนจะไม่เหงา
แต่ลึกลึกก็เหงา
ในใจยังรอให้ใครผ่านเข้ามา
วันนี้ฉันจะลองหลับตา
ลืมฝันร้ายที่เคยมี
และภาวนา
ให้ได้เจอวันที่ดีกว่า
ใจที่ล้า ได้เจอคนที่ซับน้ำตา
(ผ่านวันเวลา)
ให้อยู่ตรงนี้สักคน
ดั่งต้นไม้
ที่ต้องการลำธารที่ชุ่มฉ่ำ
ดั่งดวงจันทร์
ที่ต้องการดวงดาวสักดวง
ฉันก็คือฉัน
แต่ลึกไปกว่านั้น
ในใจยังรอให้ใครผ่านเข้ามา
และอาจจะเป็นเธอ
รักษาใจฉันได้
เก็บรักษาหัวใจฉันไว้